ပဲစဉ်းငုံ

ပဲစင်းငုံသီးနှံစိုက်ပျိုးရေးနည်းပညာ

၁။သီးနှံအမည် - ပဲစင်းငုံ

အင်္ဂလိပ်အမည် - Pigeon Pea

သိပ္ပံအမည် - Cajauns Cajan (L) Millsp

၂။နိဒါန်း

ပဲစင်းငုံသီးနှံကိုအပူပိုင်းနှင့်အပူသမပိုင်းနိုင်ငံများတွင်စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ပဲစင်းငုံပင်သည်နှစ်ရှည်ခြုံပင်မျိုးဖြစ်သော်လည်းတစ်နှစ်ခံသီးနှံပင်အဖြစ်စိုက်ပျိုးလေ့ရှိပါသည်။ပဲစင်းငုံကိုမိုးသီးနှံအဖြစ်အထက်မြန်မာပြည်အပူပိုင်းခြောက်သွေ့ဒေသများဖြစ်သည့်မန္တလေးတိုင်း၊စစ်ကိုင်းတိုင်း၊မကွေးတိုင်းတို့တွင်အများဆုံးစိုက်ပျိုးကြပါသည်။မြန်မာနိုင်ငံတွင်အများဆုံးစိုက်ပျိုးကြသည့်ပဲစင်းငုံမျိုးများမှာသက်ကြီးမျိုးများဖြစ်၍ အသက်ရက်(၂၇၅)ရက်ခန့်ရှိပါသည်။သို့ဖြစ်ပါ၍ပဲစင်းငုံစိုက်ပျိုးဧရိယာ၏(၉၀)%အထက်မှာသီးညှပ်သီးနှံအဖြစ်စိုက်ပျိုးကြပါသည်။(၂၀၂၁-၂၀၂၂)ခုနှစ်တွင်(၁၀၆၁၉၉၈)ဧကစိုက်ပျိုးပြီး(၁၄၄၅၃၈၄၀)တင်းထွက်ရှိခဲ့ပါသည်။

၃။ရာသီဥတုလိုအပ်ချက်

ပဲစင်းငုံသည်အပူချိန်(၂၀)ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်အောက်လျော့နည်းပါကအပင်ကြီးထွားဖြစ်ထွန်းမှုကိုနှေးကွေးစေပါသည်။အပင်သက်တမ်းတလျှောက်နှင်းခါးရိုက်မှုဒဏ်ခံနိုင်ရည်မရှိပါ။အသင့်တော်ဆုံးအပူချိန်မှာ (၂၀-၃၀)ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်ဖြစ်ပါသည်။ပဲစင်းငုံ၏အမြစ်သည်ရှည်လျား၍ရေငတ်ဒဏ်ခံနိုင်ရှိပါသည်။မိုးရေသောက်စိုက်ပျိုးရာတွင်အပင်ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးချိန်၌မိုးခေါင်မှုနှင့်ကြုံတွေ့ရတက်ပါသည်။ပဲစင်းငုံသည်ရေဝပ်ခြင်းဒဏ်ခံနိုင်ရည်မရှိပါ။အသင့်တော်ဆုံးမိုးရေချိန်မှာ(၁၀၀)လက်မအထက်ရွာသွန်းသည့်ဒေသများတွင်လည်းရေမဝပ်ပါကစိုက်ပျိုးနိုင်ပါသည်။ပင်လယ်ရေမျက်ပြင်အထက်ပေ(၆၀၀၀၀)အထိစိုက်ပျိုးကြပါသည်။ပဲစင်းငုံသည်နေ့တာအတိုအရှည်ပင်ဖြစ်၍စိုက်ချိန်သည်အပင်ကြီးထွားမှုနှင့်အပင်အမြင့်အတွက်အဓိအရေးကြီးသည်။

နေ့တာအတိုအရှည်

ဒေသမျိုးများသည်လင်းတာတို၍အေးသောအချိန်တွင်ပန်းပွင့်ကြပြီးရေဆင်းစိုက်ပျိုးသုတေသနမှထုတ်သောသက်လျှင်မျိုးများသည်လင်းတာနှင့်အပူချိန်တုန့်ပြန်မှုမရှိပါ။တစ်နှစ်ပတ်လုံးစိုက်ပျိုးနိုင်ပါသည်။သို့သော်ပန်းပွင့်ချိန်တွင်မိုးမိခြင်း၊အပူချိန်မြင့်ခြင်းအခြေအနေမျိုးမှလွတ်အောင်စိုက်ပျိုးရန်လိုအပ်ပါသည်။ပန်းပွင့်ရန်နေ့တာတိုကာလလိုအပ်ပါသည်။သို့သော်အပူချိန်(၂၀‒၃၀)ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်ရှိပါကနေတာရှည်သော်လည်းပန်းပွင့်ရက်စောနိုင်သည်။ပူလွန်း၍ပန်းစောပွင့်လျှင်အဆံမတည်တက်ပါ။ဒေသမျိုးများကိုမိုးဦးကာလတွင်စိုက်ပျိုးသင့်ပါသည်။

ဝတ်မှုန်ကူးခြင်း

ပဲစင်းငုံသည်ပင်တည်းပင်ခြားနှစ်မျိုးနှစ်စားအောင်မြင်စွာမျိုးကူးနိုင်ပါသည်။ဝတ်ဆံဖိုတိုင်ရှည်ထွက်လာပြီးပန်းမပွင့်မီတစ်ရက်အလိုညနေဘက်တွင်ဝတ်မှုန်ရင့်၍မျိုးကူးသည်။ပျားနှင့်အခြားဝတ်ရည်စုပ်အင်း ဆက်များကြောင့်(၂၀)%ထိဝတ်မှုန်ကူးနိုင်သည်။နံနက်(၁၁)နာရီမှညနေ(၃)နာရီကြားပန်းပွင့်ဝတ်မှုန်ကူးလေ့ရှိသည်။မျိုးကူးစပ်လိုပါကမပွင့်မီ(နံနက်၉နာရီ)မတိုင်မီအဖိုဝတ်မှုန်တိုင်ဖယ်ရှားရမည်။

၄။မြေအမျိုးအစား

မြေအမျိုးအစားမရွေးသဲသမမြေမှရွှံ့စေးသမမြေအထိစိုက်ပျိုးနိုင်ပါသည်။မြေနီကျောက်စရစ်၊မြေနီသဲဝန်း၊စနယ်မြေနက်တို့တွင်ဖြစ်ထွန်းပါသည်။နှုန်းမြေစေးမြေဩဇာထက်သန်၍မြေသားနက်သည့်သမမြေတွင်ပိုမိုဖြစ်ထွန်းပါသည်။မြေအချဉ်ငံဓာတ်PH(၇)ဝန်းကျင်ရှိပြီးရေစီးရေလာကောင်းသည့်မြေမျိုးကိုရွေးချယ်စိုက်ပျိုးသင့်ပါသည်။မြေအချဉ်ဓာတ်လွန်ကဲခြင်းနှင့်ဆားပေါက်သည့်မြေမျိုးတွင်မြစ်ဖုဖြစ်ပေါ်မှုကိုဟန့်တားစေပါသည်။မြေအချဉ်ငံဓာတ်PH(၅.၅)ထက်နိမ့်ပါကအပင်ကောင်းစွာမဖြစ်ထွန်းပါ။ပဲစင်းငုံအရွက်များ၊အသီးခြောက်များ၊ပဲမှော်များသည်မြေထဲ၌နိုက်ထရိုဂျင်ဓာတ်ကိုကြွယ်ဝစေသဖြင့်မြေဆီမြေလွှာညံ့သောဒေသများတွင်လည်းစိုက်ပျိုးသင့်သည်။ပဲစင်းငုံစိုက်ခြင်းဖြင့်မြေဆီလွှာကိုအာဟာရဓာတ်တိုးပွားစေသည်။ပဲစင်းငုံအရွက်အသီးသီးတို့သည်လေထဲမှနိုက်ထရိုဂျင်ဓာတ်ကိုစိုက်ပျိုးရာသီတစ်ရာသီအတွင်းတစ်ဧကစိုက်ခင်းရှိအပင်များက(၁၈)ပေါင်မှ(၂၈)အထိစုပ်ယူနိုင်ကြောင်းသုတေသနတွေ့ရှိချက်များကဆိုထားပါသည်။ပဲစင်းငုံအမြစ်မှမီသိုင်းနွယ်ဝင်ပစီဒစ်အက်ဆစ်ထုတ်ပေးသည်။၎င်းအက်ဆစ်ကြောင့်မြေထဲတွင်သံဓာတ်ကအထိန်းအချုပ်ခံထားရသောဖော့စဖိတ်ဓာတ်တို့ကိုအရည်ပျော်စေပြီးအမြစ်ကလွယ်ကူစွာစုပ်ယူစားသုံးနိုင်စေသည်။သံဓာတ်ကြောင့်ဖော့စဖိတ်ချုပ်ထိန်းခံရသောဒေသများတွင်ဖော့စဖိတ်ချုပ်ထိန်းခံရသောဒေသများတွင်ဖော့စဖိတ်ချို့တဲ့တက်သဖြင့်ပဲစင်းငုံကိုမဖြစ်မနေစိုက်ပျိုးသင့်ပါသည်။

၅။စိုက်ပျိုးလျှက်ရှိသောမျိုးများ

ပဲစင်းငုံမျိုးတွင်ပင်ပြန့်၊ပင်ထောင်ဟူ၍အခြေခံမျိုးကြီးနှစ်မျိုးရှိသည်။အသက်ရက်ကိုလိုက်၍သက်ကြီးမျိုး၊သက်လတ်မျိုး၊သက်လျှင်မျိုးဟူ၍လည်းခွဲခြားခေါ်ကြသည်။မြန်မာနိုင်ငံအထက်ပိုင်း၊အပူပိုင်းခြောက်သွေ့ဒေသများတွင်ရွှေဒင်္ဂါးနှင့်ငါးဆံပဲစသည့်သက်ကြီးပဲစင်းငုံမျိုးများကိုစိုက်ပျိုးကြပါသည်။စိုက်ပျိုးရေးသုတေသနမှထောက်ခံထားသောမျိုးများနှင့်ဒေသမှစိုက်ပျိုးလေ့ရှိသောမျိုးများ၏အရည်အသွေးလက္ခဏာများမှာအောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါသည်။

၆။မျိုးစေ့နှုန်းထား

အပင်အရေတွက်သည်အထွက်ကိုစိုးမိုးပါသည်။သက်ကြီးမျိုးအားတစ်ဧကအပင်ဦးရေ(၉၆၀၀)ပင်၊သက်လတ်မျိုးအားတစ်ဧက(၁၄၀၀၀)ပင်၊သက်လျှင်တစ်ဧက(၄၃၀၀၀)ပင်၊ဝင်ဆံ့အောင်စိုက်ပျိုးရမည်။တစ်ဧက (၂၅)တင်းထွက်ရှိရန်သက်ကြီးမျိုးတစ်ပင်လျှင်အသီးအောင်တောင့်(၂၀၀)တောင့်၊သက်လတ်တစ်ပင်လျှင်အသီးအောင်တောင့်(၁၅၀)တောင့်၊သက်လျှင်မျိုးတစ်ပင်လျှင်အသီးအောင်တောင့်(၅၅)တောင့်ရှိရန်လိုအပ်ပါသည်။တစ်တောင့်ပါအောင်စေ့(၃)စေ့မှ(၅)စေ့ပါဝင်ရန်လိုအပ်ပြီးအစေ့(၁၀၀)အလေးချိန်(၉-၁၅)ဂရမ်ရရှိရန်လိုအပ်ပါသည်။ပဲစင်းငုံတစ်ပင်ပါအောင်တောင့်အရေအတွက်ရရှိမှာဒေသနှင့်ကိုက်ညီသောမျိုးကောင်း၊မျိုးသန့်များကိုရွေးချယ်စိုက်ပျိုးရန်အရေးကြီးသည်။မျိုးစေ့နှုန်းထားသည်မျိုးစေ့အရွယ်အစားနှင့်စိုက်ပျိုးနည်းစနစ်ပေါ်မူတည်၍တစ်ဧကလျှင်(၄-၆)ပြည်နှုန်းသုံးစွဲရန်လိုအပ်ပါသည်။လိုအပ်သည့်အပင်အရေအတွက်ရရှိရန်မျိုးစေ့ပေါက်ရာခိုင်နှုန်း(၈၅-၉၀)ရှိသောမျိုးသန့်မျိုးစေ့ကိုအသုံးပြုရန်လိုအပ်ပါသည်။

၇။စိုက်ပျိုးနည်းစနစ်

ပဲစင်းငုံသီးနှံအားသီးသန့်(သို့)သီးညှပ်စိုက်ပျိုးလေ့၍ရှိပါသည်။သီးသန့်စိုက်ပျိုးရာတွင်သက်တန်းအလိုက်သတ်မှတ်ထားသောအပင်အရေအတွက်ဝင်အောင်စိုက်ပျိုးရမည်။သီးညှပ်အဖြစ်ပဲစင်းငုံတစ်တန်းနှင့်တစ်တန်းကြားတွင်ပဲတီစိမ်း၊နှမ်း၊မြေပဲ၊ဝါ၊နေကြာနှင့်နှံစားပြောင်း(၃)တန်းမှ(၅)တန်းထိညှပ်၍စိုက်ပျိုးကြသည်။သက်ကြီးမျိုးကိုတန်းကြား(၄.၅)ပေ၊ပင်ကြား(၁)ပေ၊သက်လတ်မျိုးကိုတန်းကြား(၃)ပေ၊ပင်ကြား(၁)ပေ၊သက်လျှင်မျိုးကိုတန်းကြား(၂)ပေပင်ကြား(၆)လက်မစိုက်ပျိုးရသည်။ပဲစင်းငုံကိုသီးညှပ်စိုက်ပျိုးရာတွင်ပင်ကြားတန်းကြားကို(၁.၅-၃)ပေ(၇-၁၀.၅)ပေထိထား၍စိုက်ပျိုးလေ့ရှိပါသည်။

၈။ပဲစင်းငုံစိုက်ဧကများ

ပဲစင်းငုံစိုက်ဧကများနှစ်စဉ်တိုးတက်လျှက်၍ရှိပါသည်။နှစ်အလိုက်ပဲစင်းငုံစိုက်ဧကမှာအောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါသည်။

၉။ပဲစင်းငုံစားသုံးမှုနှင့် ပြည်ပဈေးကွက်အခြေအနေ

ပဲစင်းငုံကိုပြည်တွင်း၌ပဲဟင်း၊ပဲကြော်၊ပဲပြုတ်၊ပဲသီးစိမ်းပြုတ်၍စားသုံးကြသော်လည်းအများအားဖြင့်ပြည်ပဈေးကွက်သို့တင်ပို့ရောင်းချမှုအတွက်စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ပဲစင်းငုံပြည်ပသို့တင်ပို့ရောင်းချမှုအခြေအနေမှာအောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါသည်။

၁၀။နိဂုံး

ပဲစင်းငုံသည်ပြည်တွင်း၌အသင့်အတင့်သာစားသုံးပြီးပြည်ပ(အဓိကအားဖြင့်အိန္ဒိယ)သို့တင်ပိုရောင်းချလျှက်ရှိပြီးနိုင်ငံခြားငွေအများဆုံးရှာဖွေပေးသောပဲသီးနှံတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ပဲစင်းငုံအထွက်တိုးအောင်စိုက်ပျိုးလာနိုင်နှင့်အမျှတောင်သူများဝင်ငွေတိုး တက်၍လူနေမှုအဆင့်မြင့်မားလာနိုင်မည်ကြောင်းဖော်ပြအပ်ပါသည်။

ပဲစင်းငုံသီးနှံတစ်ဧက(၂၅) တင်း ထွက်ရှိရန်အတွက် ဆောင်ရွက်ရမည့် လုပ်ငန်းအဆင့်ဆင့်

ကြိုတင်ပြင်ဆင်ခြင်း

တစ်ဧကသဘာဝမြေဩဇာနွားချေး(၁၀၀-၁၅၀)တင်းရော၍နေရာနှံ့အောင်ချပါ။နွားထယ်(သို့)ထွန်စက်ကြီးနှင့်တစ်စပ်ကမ်းပြိုအောင်အနည်းဆုံးအနက်(၆)လက်မရအောင်ထိုးပြီးယူရီးယား(၈)ပြည်၊တီဆူပါ(၂၄) ပြည်၊ပိုတက်(၁၂)ပြည်၊ဂျစ်ပဆန်(၂၀)ပြည်ကိုသမအောင်ရောမွှေပြီးမြေခံကျဲပတ်ပါ။ထွန်းရေးကောင်းစွာညက်အောင်သုံးစပ်မွှေပါ။ရေဝပ်ခြင်းကင်းဝေရန်မြေမျက်နှာပြင်ညီညာစွာညှိပေးပါ။အပင်ငယ်စဉ်ရေဝပ်ပါကတစ်ညအိပ်ပင်မခံနိုင်ပါ။မျိုးအဖြစ်မုံရွာရွှေဒင်္ဂါး၊သူဌေးကန်၊ရေဆင်း(၆)၊ရေဆင်း(၇)မျိုးများကိုအထွက်ကောင်းမျိုးများအသုံးပြုပါ။မြေတွင်းအောင်းပိုးများကာကွယ်ရန်ဖျူရာဒန်(၁-၃)ပိဿာ/ဧကစိုက်ပျိုးမည့်မျိုးစေ့ဖြင့်လူးနယ်စိုက်ပျိုးပါ။

စိုက်ပျိုးခြင်း

( ၀၁ ရက်)

အပင်ပေါက်ကောင်း၍အပင်ပေါက်ညီညာရန်ပဲစင်းငုံမျိုးစေ့များကိုနာရီဝက်ခန့်ရေစိမ်ပြီးပဲမြစ်ဖုဇီဝမြေဩဇာတစ်ထုတ်နှင့်သမအောင်ရောမွှေပြီးမှစိုက်ပါ။အပင်ငယ်စဉ်ညိုးသေရောဂါကျတက်သောကြောင့်မှိုသတ်ဆေးတစ်မျိုးမျိုးကိုမျိုးစေ့တစ်ပြည်လျှင်(၁)ဂရမ်နှုန်းဖြင့်လူးနယ်စိုက်ပါ၊သက်ကြီးမျိုးအတွက်တစ်ဧကအပင်ဦးရေ(၉၆၀၀)ပင်၊သက်လတ်မျိုးအားတစ်ဧက(၁၄၅၂၀)ပင်၊သက်လျှင်တစ်ဧက(၄၃၅၆၀)ပင်၊ဝင်ဆန့်ရန်အတွက်မျိုးစေ့နှုန်း(၄-၆)ပြည်နှုန်းသုံးပါ။အပင်ပေါက်ညီညာ၍အပင်ပေါက်ကောင်းရန်ထယ်ရေးအတွင်းမျိုးစေ့အတိမ်အနက်(၁-၂)လက်အတွင်းရအောင်စိုက်ပါ။

(၀၄ ရက်)

အစေ့မှစတင်အပင်ပေါက်သည်။

(၁၅ရက်)

အပင်ပေါက်စုံသည်။ပင်ညိုးရောဂါကာကွယ်ရန်မှုသတ်ဆေးတစ်မျိုးမျိုးပတ်ဖျန်းပါ။အပင်ငယ်စဉ်လှေး၊ကျိုင်း၊မွှား၊ပင့်ကူနီစသည့်ပိုးများကျတက်သောကြောင့်ပင်လုံးပြန့်သတ္တိရှိသည့်ဆေးတစ်မျိုးမျိုးပတ်ဖျန်းပါ။(မွှား၊ပင့်ကူသည်ပင်ဖိုမှိုစိတ်ရောဂါကိုသယ်ဆောင်သောပိုးဖြစ်သည်။)

(၁၅ရက်-၅ရက်)

ပဲပင်များကြီးထွားသန်မာဖြစ်ထွန်းရန်(NPK)နှင့်အနည်းလိုအာဟာရဓာတ်များပါဝင်သောရွက်ဖျန်းမြေဩဇာများတွင်နိုက်ထရိုဂျင်အချိုးများသည့်သင့်တော်သောရွက်ဖျန်းမြေဩဇာတစ်မျိုးမျိုးကို(၁၅)ရက်ခြားတစ်ကြိမ်ဖြင့်(၃)ကြိမ်ပတ်ဖျန်းပါ။

(၁၅ရက်-၆၀ရက်)

ရွက်ဖောက်၊လှေး၊ကျိင်း၊ရွက်စားပိုး၊ငမြောင်တောင်၊ပျပိုး၊သရစ်၊လှေးပိုး၊ပွင့်ထွေး၍ရွက်ကပ်ပိုး၊မွှာပင့်ကူးနီစသည့်ပိုးများမကျရောက်စေရန်(၁၅-၆၀)ရက်သားအထိပင်လုံးပြန့်ပိုးသတ်ဆေးတစ်မျိုးမျိုး(သို့)အခြားထိသေဆေးတစ်မျိုးမျိုးဖြင့်ပတ်ဖျန်းပါ။သီးနှံသက်တမ်းတလျောက်လုံးပင်ညိုးရောဂါ၊ဖားဥမှိုရောဂါ၊သံချေးမှိုရောဂါ၊ရွက်ခြောက်ရောဂါကျရောက်တက်၍သင့်တော်သောပိုးသတ်ဆေးတစ်မျိုးမျိုးကို(၁၅)ရက်ခြားတစ်ကြိမ်(၄)ကြိမ်ပတ်ဖျန်းပါ။

(၂၀ရက်-၆၀ရက်)

ပေါင်းမြက်ကင်းစင်ရန်(၂၀)ရက်သားလျှင်ကြားထွန်းလိုက်ပါ။(၂၅)ရက်သားတွင်သံထွန်းလိုက်ပါ။(၃၀)ရက်သားတွင်ပေါက်ပြားပေါင်းလိုက်ပါ။(၆၀)ရက်သားတွင်ပေါင်းမြက်ကင်းစင်ရန်နှင့်ရရှိထားသောမိုးရေနှင့်အစိုဓာတ်ကိုထိန်းသိမ်းနိုင်ရန်ထယ်ကြောင်းထိုးပါ။ပန်းပွင့်ချိန်တွင်ပွင့်အားကောင်း၍သီးတောင့်များရန်(NPK)အချိုးမြေဩဇာများတွင်(P)နှင့်(K)အချိုးများသောသီးပွင့်ရွက်မြေဩဇာ(၁၀)ရက်ခြား(၂)ကြိမ်ဖျန်းပါ။(သို့)ယူရီးယား(၄.၅)ဇွန်းနှင့်လက်ချား(၁)ဇွန်း၊ရေတစ်ဂါလံနှင့်ရောပြီးတစ်ဧက(၂၀)ဂါလံနှုန်းဖျန်းပါ။

(၈၀ရက်-၉၀ရက်)

တစ်တောင့်ပါအောင်စေ့အရေအတွက်သတ်မှတ်ချက်အတိုင်းရရှိရန်လိုအပ်ပါသည်။တစ်တောင့်လျှင်အောင်စေ့(၃-၄)စေ့ပါရှိရန်သီးတောင့်ဖြစ်ချိန်၊အစေ့အဆံတည်ချိန်ဖြစ်၍သီးလုံးဖောက်ပိုးဂရုစိုက်ပါ။ပင်လုံးပြန့်သတ္တိရှိသောဆေးတစ်မျိုးမျိုးနှင့်ထိသေအာနိသင်ရှိဆေးတစ်မျိုးမျိုးအားတစ်လှည့်စီဖျန်းပါ။အစေ့အဆံဖြစ်ထွန်းချိန်တွင်(NPK)အချိုးရွက်ဖျန်းမြေဩဇာများတွင်(P)နှင့်(K)အချိုးများသည့်ရွက်ဖျန်းမြေဩဇာတစ်မျိုးမျိုးပတ်ဖျန်းပါ။

ရိတ်သိမ်းခြင်း

(၁၀၅ရက်-၁၄၀ရက်)

အတောင့်များ(၇၅-၈၅)%ရင့်မှည့်ချိန်တွင်ဆွတ်ခူးရိတ်သိမ်းပါ။(၇-၁၄)ရက်အထိနေလှန်သန့်စင်၍အစိုဓာတ်(၈-၁၀)%အောက်ထားရှိပြီးသိုလှောင်ပါ။သိုလှောင်ရာတွင်အစေ့ထိုးပိုးဝင်ရောက်တက်သဖြင့်ဆေးနှင့်လူးနယ်သိုလှောင်ပါ။